ย่อคำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญที่ 11/2549

เรื่อง ประธานรัฐสภาขอให้ศาลรัฐธรรมนูญพิจารณาวินิจฉัยตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 262 วรรคหนึ่ง (1) กรณีร่างพระราชบัญญัติทางหลวง (ฉบับที่ ..) พ.ศ. .... มาตรา 20 ที่บัญญัติเพิ่มความเป็นมาตรา 46/1 มีข้อความขัดหรือแย้งต่อรัฐธรรมนูญ มาตรา 29 และมาตรา 44 หรือไม่

กรณีส่งเรื่อง มาตรา 262 วรรคหนึ่ง(1) รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540

กฎหมายที่เกี่ยวข้อง

มาตรา 29 มาตรา 63 มาตรา 155 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550

(ความเห็นตามกฎหมายเดิม – มาตรา 29 มาตรา 44 มาตรา 262 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540 แต่นำมาเป็นแนวในการตีความได้)

ร่างพระราชบัญญัติทางหลวง (ฉบับที่ ..) พ.ศ. .... มาตรา 20 ได้กำหนดให้เพิ่มความเป็นมาตรา 46/1 โดยห้ามมิให้ผู้ใดชุมนุมในเขตทางหลวงในลักษณะที่เป็นการกีดขวางการจราจร หรืออาจเป็นอันตรายหรือเสียหายแก่ยานพาหนะ หรือผู้ใช้ทางหลวง เว้นแต่จะได้รับอนุญาตเป็นหนังสือจากผู้อำนวยการทางหลวง หรือเป็นกรณียกเว้นตามกฎหมาย เมื่อพิจารณาความหมายของคำว่าทางหลวงตามมาตรา 3 แห่งร่างพระราชบัญญัติทางหลวงดังกล่าวประกอบ ซึ่งกำหนดความหมายของคำว่าทางหลวงให้มีขอบเขตที่กว้างกว่าทางที่ประชาชนใช้สัญจร จะเห็นได้ว่าบทบัญญัติดังกล่าวเป็นบทบัญญัติที่ให้อำนาจเจ้าหน้าที่ของรัฐในการใช้ดุลพินิจอย่างกว้างขวางที่จะอนุญาตหรือไม่อนุญาตให้มีการชุมนุมอันส่งผลประทบต่อเสรีภาพในการชุมนุมตามรัฐธรรมนูญ ร่างพระราชบัญญัติทางหลวง (ฉบับที่ ..) พ.ศ. .... ดังกล่าวจึงขัดหรือแย้งกับรัฐธรรมนูญ

เลิศศักดิ์ บุบผามาลา/ย่อ

ธนาวัฒน์ สังข์ทอง/ตรวจ

14 ก.ย. 52